Unspoken 005: Ulirang Ama
Sa sipag at tiyaga nya ikaw ay lumaki at nabuhay, Sa kanyang mga kamay, Di alintana ang hirap ng buhay, Dahil para sa kanila imporante ang iyong buhay, Di na mahalaga ang init ng araw, Basta may makain ka araw-araw, At lumaki ka ng malusog at maayos, Hirap na dinadanas nila ay di na mahalaga, Basta ang makita nya ang ngiti at saya ninyo na walang katumbas, Minsan na magkakasakit sila ngunit di nila iniinda, Sapagkat ang mahalaga magawa nya ang tungkulin nya bilang Ama, O kay bilis ng panahon kailan lang ay musmos ka pa lang at kanyang binubuhat, Ngayon ay malaki kana, hindi mo na naaalala ang lahat, Ngunit totoo ang lahat inalagaan at ginabayan ka hanggang matuto kang tumayo at lumakad mag isa, Ulirang Ama kung maituturing, Pagmamahal sa pamilya at walang katulad, Haligi ng tahanan pero pamilya ang kahinaan, Patuloy nya kayong ipaglalaban at iaahon sa kahirapan, Di ka niya papabayaan, Aalalayan at gagabayan kahit saan, Lubos nilang ipinapaalam, Na ang kanila...